پیر من و مراد من، درد من و دوای من

---

پیر من و مراد من، درد من و دوای من

فاش بگفتم این سخن، شمس من و خدای من

از تو به حق رسیده‌ام، ای حق حقگزار من

شکر تو را ستاده‌ام، شمس من و خدای من

مات شوم ز عشق تو، زانکه شه دو عالمی

تا تو مرا نظر کنی، شمس من وخدای من

محو شوم به پیش تو تا که اثر نماندم

شرط ادب چنین بود، شمس من و خدای من

ابر بیا و آب زن، مشرق و مغرب جهان

صور بدم که می‌رسد، شمس من و خدای من

کعبه‌ی من، کنشت من، دوزخ من، بهشت من

مونس روزگار من، شمس من و خدای من

---